Սվեն Նորդքվիստ «Ամանորն Փեթսոնի տնակում» | թարգմանություն

Վերջապես տաքացավ։ Արդեն մի քանի օր է, ինչ Փեթսոնը պատրաստվում էր գնալ խանութ, բայց շատ ցուրտ էր, և նա չէր համարձակվում դուրս գալ փողոց։ Եվ ահա շուտով Սուրբ Ծննդյան նախօրեն է, և տանը գրեթե ուտելիք չկա: Այսօր անպայման պետք է մթերք գնել, քանի որ վաղը խանութները փակ են լինելու։ Նաև պետք է եղևնի կտրել, թխել դարչինով թխվածքաբլիթներ, մաքրել տունը…

Կատվիկ Ֆինդուսն արդեն գտել է տոնածառի տակդիրը և այժմ նայում էր դռան ճեղքից և սպասում, երբ տերը դուրս կգա:

Դոնալդ Բիսեթ «Հեքիաթ առաջին ձյան մասին»

Վերլուծություն:

Հեքիաթը աֆրիկացի աղջիկ Ամինատայի մասին է: Նա երազում էր ձյուն տեսնել, բայց քանի որ Աֆրիկայում միշտ շոգ է, դա հնարավոր չէ: Այդպես էլ կլիներ, եթե  Ամինատայի և Կունուլլուի՝ նրա շան, խոսակցությունը չլսեին ծաղիկներն ու հարավային քամին: Նրանք որոշեցին իրականացնել աղջկան երազանքը:

Հարավային քամին ուղևորվեց շատ հեռու, դեպի Հյուսիսային բևեռ, որտեղ ապրում էր հյուսիսային քամին: Զայրացնելով նրան, հարավային քամին փախչեց, իսկ հյուսիսային նրա հետևից գնաց, որպեսզի բռնի: Հասնելով տուն սկսվեց, բուգ և ցուրտ, անջրեը սառեց և դարձավ ձյուն: Շուրջ բոլորը ճերմակեց:

Փորձություն (hնդկական հեքիաթ)

Դհավալմուքհը երկու ընկեր ուներ, որոնց անչափ սիրում էր և ամեն օր այցելում նրանց։ Առաջին ընկերը շատ հարուստ էր։ Ամեն անգամ, երթ Դհավալմուքհը այցելում էր նրան, նստում էին համեղ խորտիկներով ու քաղցրավենիքով ծանրաբեռնված ճոխ սեղանի շուրջ և ուրախ զրուցում։ Երկրորդ ընկերը աղքատ էր։
Նա շատ բան չուներ հյուրասիրելու, բայց միշտ ուրախությամբ էր ընդունում Դհավալմուքհին և նրա հետ կիսում իր վշտերն ու ուրախությունները։
Ընկերների հետ ունեցած այդ մտերմությունը վերջապես շարժեց Դհավալմուքհի կնոջ հետաքրքրությունը։ Նա շատ էր ցանկանում իմանալ, թե ովքեր են նրանք, և խնդրեց ամուսնուն՝ ծանոթացնել նրանց հետ։

The Liar (Translational project)

Желтый аист

Китайская народная сказка

Говорят, что жил когда-то в Фучжоу один бедный студент. Он был такой бедный, что не мог заплатить даже за чашку чая. Звали его Ми. Он умер бы от голода, если бы не один хозяин чайной. Он жалел Ми и поил, и кормил его бесплатно.Но вот однажды Ми пришёл к хозяину и сказал:– Я ухожу. Денег у меня нет, и я не могу заплатить за всё, что я выпил и съел здесь.

Hans Christian Andersen «The Little Match Girl»

Once upon a time…

Most terribly cold it was; it snowed, and was nearly quite dark, and evening,  the last evening of the year. In this cold and darkness there went along the street a poor little girl, bareheaded, and with naked feet. When she left home she had slippers on, it is true; but what was the good of that? They were very large slippers, which her mother had hitherto worn; so large were they; and the poor little thing lost them as she scuffled away across the street, because of two carriages that rolled by dreadfully fast.